Maj 1792 roku: przywódcy konfederacji targowickiej zostają powieszeni w Warszawie. Marzec 1941 roku: Igo Sym, aktor, ulubieniec przedwojennej publiczności, ginie za kolaborację z Niemcami. Wrzesień 2017: manifestujący na Krakowskim Przedmieściu trzymają transparenty z oskarżeniami o zdradę narodu.

Kto decyduje o tym, co jest zdradą? Jakie zachowania powodują wykluczenie ze wspólnoty, narażają na ostracyzm i kary? Kulturoznawczyni Agnieszka Haska zastanawia się nad pojęciem zdrady i językiem, jakim się ją opisuje, wychodząc od współczesności i cofając się aż do czasów Targowicy. Jednak głównym tematem jej książki jest okres okupacji, ówczesne wymagania moralne stawiane Polakom i Polkom oraz przykłady powszechnie potępianych zdrajców, takich jak aktor Igo Sym, dyrygent Adam Dołżycki i pisarz Feliks Burdecki. Autorka pokazuje, że opowieści o zdrajcach, odstępcach i kolaborantach są zakorzenione w świadomości Polaków silniej niż mity o bohaterach i wybawcach i próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego wciąż tak chętnie oskarżamy się o zdradę.